Zondagskind, levensgenieter. Geboren op zondag 25 november 1979, opgegroeid in een geweldig gezin, genoten van een heerlijke jeugd in het Limburgse Schinnen, een fantastisch middelbare schooltijd en onvergetelijke studententijd in Breda. Later gezegend met een fijn gezin met Sanne en twee mooie kids: Jens en Maud, een prettig huis in Ulvenhout, een uitdagende en kansrijke baan bij Accenture en een mooie groep familie, vrienden en collega’s om me heen. Een onbezorgd leven, totdat ik op 10 oktober 2019 in het ziekenhuis beland met een voedselprop in mijn keel.
6 dagen later volgt, na diverse onderzoeken, de keiharde diagnose: slokdarmkanker. Onze wereld stort compleet in. Hoe kan dat? Op 39 jarige leeftijd? De diagnose is op dat moment nog de minst slechte: ze hebben geen uitzaaiingen geconstateerd en ik ben behandelbaar. Een chemoradiatie traject met 5 chemo’s en 23 bestralingen zou volgen. Aansluitend zou ik in februari een operatie ondergaan waarbij mijn slokdarm en daarmee een deel van mijn maag zou worden verwijderd en zou worden vervangen door een zogenaamde buismaag. Een heel zwaar traject met een lange en zware revalidatie, maar de overlevingskans was meer dan 50%. Licht aan het einde van de tunnel.
Toen sloeg echter eind januari het echte noodlot toe. Ik voelde me al een paar weken niet heel fit. Was moe, raakte conditie en kracht kwijt en had allerlei pijntjes in mijn lichaam. De laatste CT scan voor de operatie toonde aan dat ik een agressieve en diffuse uitzaaiing had naar mijn lever en dat mijn lever het daardoor erg zwaar had. Ik ging iedere dag verder achteruit. Binnen 1,5 week kreeg ik palliatieve chemotherapie wat alles weer onder controle heeft gekregen en waardoor ik bewonderenswaardig ben opgekrabbeld. Ondanks de chemotherapie en een paar slechte dagen, krijg ik de tijd zoveel mogelijk herinneringen te maken met mijn gezin, familie en vrienden. Helaas klapte de COVID-19 pandemie daar nog een keer hard overeen en beperkt dat me in mijn doen en laten. Een crisis binnen een crisis. Desondanks proberen we iedere dag weer de dag te plukken.
Veel mensen vragen welke wensen ik nog heb, wat ik nog wil, hoe mijn bucket list eruit ziet. Eigenlijk is dat heel simpel. Ik wil dat goed gezorgd wordt voor mijn gezin: Sanne, Jens en Maud, en voor mijn familie: mama, mijn zusje, zwager en mijn nichtjes. Ik heb alle vertrouwen dat de mooie groep familie en vrienden om ons heen die zorgt draagt.
Daarnaast heb ik de wens om, samen met zowel mijn sociale en zakelijke netwerk, een bijdrage te leveren aan wetenschappelijk onderzoek en technologische innovatie ter bevordering van de bestrijding, (vroeg)opsporing en behandeling van slokdarmkanker. Graag wil ik de initiator en verbinder zijn, om samen met mijn familie, vrienden en collega’s, deze wens te vervullen. Daarom heb ik samen met enkele goede vrienden en collega’s de Sjoerd Daniels Foundation opgericht. Met deze stichting en haar acties willen we de strijd tegen slokdarmkanker voeren en daarbij ook samen mooie herinneringen blijven maken!
StopSlokdarmkanker.NU!
Laten we samen voorkomen, wat mij is overkomen!
Dank voor jullie steun!
